Sasja 3 - Brasschaat Handbalclub
Lev Detrez
MATCHVERSLAG
COMPETITIE
36-20
Optie 4: twee keer legendarisch
Met de eindeloze zoektocht naar de mooiste woorden in het verschiet, ligt de insteek voor dit stukje natuurlijk voor de hand. Het palet aan dubbelzinnige woorden en verwijzingen moet zo gekozen worden dat ze zowel naar de wedstrijd, als naar het eerste dansfeest van den Drei kunnen refereren.
Beiden zijn immers nu al legendarisch: iedereen in tenue, jong en oud door elkaar, onverwachtse vreugdesprongetjes, fabelachtige move’kes, bakken zweet en naar het einde toe zelfs hoogoplopende emoties.
See what I did there?
Leuk, maar voor de hand liggend, toch?
Doen we niet. Andere boeg.
Wiskunde!
Acht maal acht. Da’s vierenzestig. Trek daar eenenzestig af, en de uitkomst is drie. Of drei. Dat is een gegeven, een constante, Een onontkenbare afspraak. Helaas werkt dit als groepskreet nét iets minder. Spijtig wel, want een bijzonder gevatte vondst van El Capitan.
Op slinkse, doch legale manier kon ondergetekende het schetsboek inkijken waarin de kreten genoteerd staan die het net niet haalden, en waarom:
Optie 1
(speler) We gaan er ene pakken!
(groep) Pakken! Pakken! Pakken!
→ Leuk, maar te banaal. Op het randje ongepast zelfs. Omdat nog niet iedereen meerderjarig is.
Optie 2
(speler 1) Ge haat geen maandag, ge haat kapitalisme
(speler 1) Wat gaan we dan doen?
(groep) Staken staken staken!
(speler 2) En rood is…
(groep) troef
→ Te links.
Optie 3
(speler) De politie is uw…
(groep) vriend!
→ Goed geprobeerd, David, maar nee!
We moeten het dus doen met...
Optie 4
(speler 1): 8 maal 8
(speler 2): min 61
(groep) Drei!
Wie een ander voorstel heeft, mag het op een gele briefkaart aan het secretariaat bezorgen.
De wedstrijd dan: beide partijen beginnen elk met 7 spelers, eenvoudig uit elkaar te houden zijn aan de hand van de kleuren van hun truitjes. De scheidsrechters zijn met 2 en tellen in totaal 3 fluiten.
De thuisploeg maakt 16 doelpunten meer dan de tegenpartij en kroont zich zo tot winnaar van de wedstrijd, die overigens niet langer duurt dan 2 keer 108 000 seconden.
De vuilsten der spelers krijgen meermaals 2 minuten rust. Als straf voor hun gedrag. Soms terecht, soms minder. Maar steeds welgekomen, die rust.
In helft 1 en 2 opgeteld komt de jeugd exact 43 minuten, 12 seconden en 316 honderdsten aan bod, terwijl de ervaring het met de overschot van de speelminuten moet zien klaar te spelen. Deze verdeelsleutel even narekenen is niet verboden, wel overbodig en onbeleefd.
Den Drei gooit 11 keer naast het doel, 5 keer op de linkerpaal, 1 keer op de rechter. De deklat wordt 2 keer geraakt, de laatste keer vliegt het leer zelfs tot tegen het plafond. Amai.
De hoogst gemeten hartslag wordt afgeklokt op 189 en toegeschreven aan die met het hoogste rugnummer, wanneer een geblondeerde brunette op de tribune haar geföhnde lokken zwoel achterover zwiert. De rest ziet het ook, maar hun hartslag wordt niet gemonitord.
Het bewijs is overduidelijk: Pythagoras was een handballer.
Volgende week laten we die van Schoten verschieten. Want deze overwinning smaakt naar meer. Net zoals de eerste editie van ons feest. De afwezigen hadden nooit eerder zoveel ongelijk. Voor zij die er wel waren: lof en dank. En tot de volgende!